به نام حضرت دوست.

به لطف ایزد منان مجالی یافته ایم تا در روزگار نفرت و شرارت و بی اعتنایی,مهر ورزیدن و دوستی را باردیگر از سر بگیریم.دانستیم که هنوز توان دوست داشتن در ما نمرده است.

این همدلی دیگر بار ما را به خود آورد که زندگی جز به دوستی و مهر فرجامی خوش نخواهد داشت.آن معصوم کودکانی که به جرم تنگدستی فرصت یگانه زندگی را باختند,قربانی غفلت همه ما شده اند,هم از این روست که باید یادشان را زنده بداریم تا دیگر بار جامعه ما شاهد قربانیان بی گناهی چنین بی شمار نباشد.

اکنون باید توان خفته خود را به نیروی یاری بدل کنیم و امید را برای همه آنان به ارمغان آوریم.

کودکانی که وجودشان سرچشمه شادی و سبکباری زندگی است,فردایی روشن را چشم در چشم ما دوخته اند.ایران آینده را کودکان امروز می سازند,دوستشان بداریم.

قلب همه ما از سراسر ایران عزیز به یکدیگر پیوست و سرود عشق و انسان دوستی در جان ما طنین انداخت.هر کس با هر توانی که داشت به میدان آمد,ما نیز به عنوان قطره ای از این اقیانوس بیکران و فرزند این سرزمین تلاشی را اغاز کرده ایم که با همت شما مردمان نیک سرشت به بار خواهد نشست.

به امید فرداهایی روشن برای همه فرزندان ایران زمین.

یا علی.